697 4446400 | 210 6420882

[email protected]

Videos

Σε αυτή την ενότητα δημοσιεύω ορισμένα βίντεο από τις ομιλίες και τις διαλέξεις μου.

Ανατομική της γυναικείας πυέλου στη λαπαροσκόπηση

Τρισδιάστατη απεικόνιση του φυσιολογικού τοκετού

Ενδομητρίωση ορθοκολπικού διαφράγματος- λαπαροσκοπική αντιμετώπιση

Σε αυτό το βίντεο βλέπουμε μία ιδιαίτερης δυσκολίας επέμβαση βαριάς μορφής ενδοπυελικής ενδομητρίωσης και συγκεκριμένα ενδομητριωσικό όζο ορθοκολπικού διαφράγματος.
Το περιστατικό αφορά μία νέα γυναίκα 32 ετών με ιστορικό χρόνιου πυελικού άλγους, με πόνο στην περίοδο (δυσμηνόρροια) και έντονο πόνο κατά την σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνεια).
Το χειρουργείο ακολουθεί μία συγκεκριμένη στρατηγική. Ο σκόπος είναι να αφαιρεθεί ο ενδομητριωσικός ιστός που δημιουργεί φλεγμονή και πόνο και να μέινει πίσω μόνο υγιής ιστός. Αρχικά λοπόν εντοπίζεται και αναγνωρίζεται η βλάβη και τα άλλα πυελικά όργανα όπως ο ουρητήρας για να αποφευχθεί το τραύμα. Επίσης γινεται προσωρινή ανάρτηση των ωοθηκών (suspension) για την δημιουργεία χειρουργικού πεδίου.
Στο 2.00″ μεχρί το 3.20″ λεπτό βλέπουμε την διάνοιξη των οπισθοπεριτοναίκων χώρων όπως οι παραορθικοί χώροι ώστε η βλάβη να περιοριστεί κεντρικά. Εν συνεχεία γίνεται χειρουργική παρασκευή κατευθείαν στην βλάβη ώστε να απομακρυνθεί το έντερο (ορθό) από το οπίσθιο μέρος της μήτρας και τον κόλπο. Αφού απομακρυνθεί το έντερο στην φυσιολογική του θέση εντοπίζεται πλέον ο όζος στο κολπικό τοίχωμα (7.00″ λεπτό) και διανοίγεται- παρασκευάζεται ώστε να αφαιρεθεί με την χρήση διαθερμίας.
Στο 8.37″ λεπτό βλέπουμε το σοκολατοειδές υγρό που βγαίνει από το κολπικό τοίχωμα απόδειξη ότι η ενδομητρίωση έχει διηθήσει το κολπικό τοίχωμα και δημιουργεί πόνο και φλεγμονή.
Αφαιρείται λοιπόν η βλάβη (όζος) σε όρια υγιούς ιστού. Τέλος αφαιρούνται οι παθολογικοί ιστοί στέλνονται για ιστολογική εξέταση (βιοψία) και ο κόλπος συρράπτεται με απορροφήσιμο ράμμα 10.40¨. Ελέγχεται το έντερο και η αιμόσταση και ολοκληρώνεται το χειρουργείο. Ο συνολικός πραγματικός χρόνος χειρουργείου είναι γύρω στις 2 ώρες.
Χειρουργεία τέτοιας βαρύτητας πρέπει να γίνονται μόνο λαπαροσκοπικά καθώς η προσοχή στην λεπτομέρεια και η λεπτότητα στους χειρισμούς καθώς και η ορατότητα που χρειάζεται για να γίνει σωστά αυτό το χειρουργείο επιτυγχάνονται μόνο με σύγχρονα μέσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ποιότητα καταγραφής αυτού του βίντεο είναι σαφώς φτωχότερη της υψηλής ευκρίνειας HD εικόνας που είχαμε στο χειρουργείου σε πραγματικό χρόνο.
Η νέα αυτή η γυναίκα εξήλθε του νοσοκομείου μετά από μονοήμερη νοσηλεία σε εξαιρετική γενική κατάσταση και στο follow up στους 6 και 12 μήνες είναι ελεύθερη συμπτωμάτων με φυσιολογική σεξουαλική ζωή.

Λαπαροσκοπική ιεροκολποπηξία με πλέγμα για πρόπτωση μήτρας

Η πιο αποτελεσματική διόρθωση της πρόπτωσης μήτρας αφορά στην χρήση ειδικού πλέγματος ανάρτησης. Το συνθετικό αυτό πλέγμα είναι ειδικά σχεδιασμένο για την αποφυγή λοιμώξεων και είναι αδρανές για να το «αποδέχεται» ο οργανισμός. Τοποθετείται μεταξύ της μήτρας και του ιερού οστού της πυέλου, αποκαθιστώντας χωρίς τάση, και κρατάει την μήτρα ξανά στην ανατομική και φυσιολογική θέση της θέση όπως πριν την πρόπτωση αυτής. Αυτό ονομάζεται ιεροκολποπηξία. Η τεχνικη αυτή στις μέρες μας πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά και φέρει όλα τα πλεονεκτήματα της μεθόδου, όπως η γρηγορότερη ανάρρωση και επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες μόλις από τη 2η μετεγχειρητική μέρα, σε αντίθεση με την κλασσική ανοιχτή τεχνική που συνοδευόταν με μερικές εβδομάδες ανάρρωσης. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος και η χρήση απλών παυσίπονων επαρκεί, ενώ η ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο την επομένη ημέρα της επέμβασης.

Όταν η γυναίκα έχει τελειώσει με την επιθυμία τεκνοποίησης και δεν έχει την επιθυμία να διατηρήσει τη μήτρα της, η ανωτέρω τεχνική ανάρτησης με πλέγμα καλύτερα να γίνεται σε συνδυασμό με αφαίρεση της μήτρας. Στην περίπτωση αυτή είναι σκόπιμο να γίνεται υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή με διατήρηση του τράχηλου της μήτρας. Το πλέγμα στηρίζεται πάλι στο σύνδεσμο που καλύπτει το ιερό οστό της πυέλου και στον τράχηλο της μήτρας με τοποθέτηση ραμμάτων, ενώ εάν υπάρχει συνοδός χαλάρωση του οπίσθιου (ορθοκήλη) η και του προσθίου τοιχώματος του κόλπου (κυστεοκήλη) μπορεί να τις διορθώσει.

Οι λαπαροσκοπικές αυτές τεχνικές έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα, και πλεονεκτούν έναντι των αναλόγων κολπικών χειρουργείων έχοντας μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας και μικρές πιθανότητες επανεγχείρησης. Συγκριτικά, επίσης με τις κλασσικές ανοιχτές τεχνικές, η λαπαροσκοπική ανάρτηση του κολπικού κολοβώματος ή της μήτρας φέρει ανάλογα επιτυχημένα αποτελέσματα με γρηγορότερη ανάρρωση, λιγότερο πόνο και αισθητικά καλύτερο αποτέλεσμα λόγω των μικρών τομών στο δέρμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά σε γυναίκες σεξουαλικά ενεργές οι παλαιότερες τεχνικές της κολποραφίας έχουν αμφίβολα αποτελέσματα και οι γυναίκες αδυνατούν να έρθουν σε επαφή λόγω πόνου καθώς και συχνά μετά το χειρουργείο η «χαλάρωση» επανέρχεται με μέσο όρο τα δύο χρόνια μετεγχειρητικά.

Λαπαροσκοπική αφαίρεση ενδοσυνδεσμικού ινομυώματος

Λίγα λόγια για την λαπαροσκοπική υστερεκτομή

Λαπαροσκοπική υστερεκτομή

Με τον όρο υστερεκτομή αναφερόμαστε στη χειρουργική αφαίρεση της μήτρας. Μέχρι πριν από περίπου δυο δεκαετίες, μοναδική προσέγγιση αποτελούσε η κλασική «ανοικτή» μέθοδος μέσω λαπαροτομίας, δηλαδή, μέσω της διάνοιξης των κοιλιακών τοιχωμάτων. Το 1989, ο Harry Reich πραγματοποίησε στο Σικάγο την πρώτη λαπαροσκοπική υστερεκτομή. Έκτοτε, με τη συνεχή και αλματώδη τεχνολογική πρόοδο αλλά και την ολοένα και μεγαλύτερη εξοικείωση και εξειδίκευση των χειρουργών, η τεχνική και οι χειρουργικοί χρόνοι βελτιώθηκαν ακόμη περισσότερο. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να θεωρείται σήμερα η λαπαροσκοπική υστερεκτομή μια ιδιαίτερα ασφαλής εναλλακτική χειρουργική προσέγγιση. Από το 2001 η υστερεκτομή εκτελείται ρομποτικά.

Μπορούμε να διακρίνουμε τα ακόλουθα είδη αυτής της χειρουργικής επέμβασης:

Ολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή μετά των εξαρτημάτων

Ολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή άνευ των εξαρτημάτων

Υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή μετά των εξαρτημάτων

Υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή άνευ των εξαρτημάτων

Ο όρος «ολική» αναφέρεται στην αφαίρεση όλης της μήτρας μετά του τραχήλου αυτής.

Ο όρος «υφολική» αναφέρεται στη μερική αφαίρεση μόνον του σώματος της μήτρας χωρίς τον τράχηλο αυτής.

Ο όρος «μετά των εξαρτημάτων» αναφέρεται στην αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων.

Ο όρος «άνευ των εξαρτημάτων» αναφέρεται στη διατήρηση των ωοθηκών και των σαλπίγγων.

Υπάρχει ακόμη ένα είδος, η λαπαροσκοπικά υποβοηθούμενη κολπική υστερεκτομή.

Στην περίπτωση αυτή, η λαπαροσκοπική προσέγγιση αφορά μόνον α) τη διατομή των στρογγύλων συνδέσμων της μήτρας και β) των κρεμαστήρων συνδέσμων των ωοθηκών ή των μητροωοθηκικών συνδέσμων. Η απολίνωση και η διατομή των μητριαίων αγγείων καθώς και όλοι οι μετέπειτα εγχειρητικοί χρόνοι πραγματοποιούνται κολπικά.

Ενδείξεις για λαπαροσκοπική υστερεκτομή αποτελούν οι καλοήθεις παθήσεις της μήτρας, όπως ινομυώματα , λειτουργικές αιμορραγίες, αδενομύωση, εξαρτηματικοί όγκοι, ενδομητρίωση, καταστάσεις που αποτελούν ενδείξεις για υστερεκτομή από την κοιλιακή οδό. Η λαπαροσκοπική υστερεκτομή συνιστάται επίσης για καρκίνο ενδομητρίου, ωοθηκών και τραχήλου σταδίου Ι3.

Προεγχειρητικός

Ο συνήθης προεγχειρητικός έλεγχος περιλαμβάνει: το ιστορικό, τη φυσική εξέταση, τον αιματολογικό έλεγχο, το ηλεκτροκαρδιογράφημα, την ακτινογραφία θώρακος, το pap test και την αναισθησιολογική εξέταση. Ο έλεγχος για παθήσεις των γεννητικών οργάνων γίνεται με υπερηχογράφημα, CT ή MRI. Σε περίπτωση αιμορραγιών απαραίτητος είναι ο έλεγχος του ενδομητρίου με βιοψία που γίνεται είτε με απόξεση είτε με υστεροσκόπηση.

Για την εκτέλεση της λαπαροσκοπικής υστερεκτομής χρησιμοποιούνται όλα τα συμβατικά εργαλεία της λαπαροσκόπησης (λαβίδες, διπολική διαθερμία κλπ).
Η εκτέλεση της λαπαροσκοπικής υστερεκτομής γίνεται υπό γενική αναισθησία.

Χειρουργικοί χρόνοι

Με την είσοδο του λαπαροσκοπίου γίνεται επισκόπηση της περιτοναϊκής κοιλότητας και επισήμανση της πορείας των ουρητήρων (οπτικά stents, ινδικοκαρμίνη). Οι χρόνοι της λαπαροσκοπικής υστερεκτομής είναι ακριβώς οι ίδιοι με τους χρόνους της κοιλιακής υστερεκτομής και είναι οι εξής:
1. Απολίνωση και διατομή των στρογγύλων συνδέσμων της μήτρας και διάνοιξη του προσθίου πετάλου των πλατέων συνδέσμων.
2. Απολίνωση και διατομή των κρεμαστήρων συνδέσμων, εάν είναι προς αφαίρεση και τα εξαρτήματα, ή απολίνωση και διατομή των ιδίων συνδέσμων της μήτρας, της σάλπιγγας και των εξαρτηματικών αγγείων, εάν πρόκειται να διατηρηθούν.
3. Διάνοιξη της κυστεομητρικής πτυχής και απώθηση της κύστης.
4. Διάνοιξη του οπισθίου πετάλου του πλατέως συνδέσμου, μέχρι την έκφυση των ιερομητρικών συνδέσμων.
5. Απολίνωση και διατομή των μητριαίων αγγείων με τη χρήση διπολικής διαθερμίας.
6. Απολίνωση και διατομή των πλαγίων συνδέσμων και των κολποτραχηλικών κλάδων των μητριαίων αγγείων. Η αντίθετη έλξη της μήτρας και η απολίνωση των συνδέσμων, όσο το δυνατόν πλησιέστερα στη μήτρα, προφυλάσσει από την τρώση του ουρητήρα.
7. Κυκλική διάνοιξη του κόλπου, με τομή πάνω στον χειριστή μήτρας (manipulator) που έχουμε τοποθετήσει.
8. Αφαίρεση της μήτρας διά του κόλπου.
9. Σύγκλειση του κολπικού κολοβώματος με συνεχές ράμμα ή με μεμονωμένα ράμματα.
Όταν εκτελείται υφολική υστερεκτομή, ο τράχηλος μένει και η μήτρα διατέμνεται στον ισθμό μετά την απολίνωση των μητριαίων αγγείων και/ή όχι τη διατομή τους. Ο τράχηλος διατέμνεται με Lap Loop μονοπολικής διαθερμίας ή με νυστέρι τύπου Chardoney’s.
Σε όλους τους τύπους υφολικής υστερεκτομής το σώμα της μήτρας αφαιρείται με τη βοήθεια του morcellator διαμέτρου 10 ή 20 mm. Εναλλακτικά μπορεί η μήτρα να αφαιρεθεί με κολποτομή στο Δουγλάσσειο.

Εικόνα 1. Διατομή του στρογγύλου συνδέσμου

Εικόνα 2. Διατομή κρεμαστήρα μετά την δημιουργία «παραθύρου» του πλατύ συνδέσμου.

Εικόνα3,4. Παρασκευή κύστεως, διατομή μητριαίων

Εικόνα 5. Διάνοιξη κόλπου κατά την ολική υστερεκτομία.

Το ποσοστό των σοβαρών επιπλοκών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη χειρουργική πείρα του λαπαροσκόπου, όπως δείχνει μεγάλη πολυκεντρική φινλανδική έρευνα. Σύμφωνα με αυτήν, το ποσοστό των επιπλοκών έπεσε από το 4,9% το 1993 στο 1,4% το 1998, λόγω της αυξανόμενης πείρας. Οι μισές από αυτές τις επιπλοκές αφορούσαν σε τραυματισμούς των ουρητήρων που συνέβησαν στο 1% των επεμβάσεων. Όμως και αυτή η σοβαρή επιπλοκή μειώθηκε από το 1,9% το 1993 στο 0,7% το 1998.

Εγχειρητικός χρόνος – Ασφάλεια

Σε ότι αφορά τη διάρκεια του χειρουργείου, η λαπαροσκοπική υστερεκτομή πραγματοποιείται στον ίδιο η και σε μικρότερο χρόνο σε σχέση με την κλασσική χειρουργική τεχνική μέσω λαπαροτομίας.

Στον τομέα της ασφάλειας θα πρέπει να τονίσουμε ότι:

-H λαπαροσκοπική προσέγγιση είναι πιο φιλική προς τους ιστούς (λεπτότεροι χειρισμοί, έλλειψη επαφής με τα γάντια)

-Θεωρείται λιγότερο τραυματική μέθοδος γιατί υπάρχει μεγάλη ακρίβεια στους χειρισμούς μας λόγω μεγέθυνσης της εικόνας μας

-Η σύγχρονη αναισθησιολογία εγγυάται μεγάλη ασφάλεια

-Οι απώλειες αίματος είναι ελάχιστες

-Ο κίνδυνος εμβολών είναι ελαττωμένος λόγω κινητοποίησης

Εικόνα 6. Τελική εικόνα μετά από λαπαροσκοπική ολική υστερεκτομία

Ηλικία και λαπαροσκοπική χειρουργική

Μια ηλικιωμένη ασθενής μπορεί να χειρουργηθεί λαπαροσκοπικά αν ο προεγχειρητικός έλεγχος του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος της μας το επιτρέπει. Μάλιστα τα πλεονεκτήματα σε σχέση με την ανοικτή χειρουργική είναι περισσότερα ιδιαίτερα σε ότι αφορά την μετεγχειρητική πορεία της ασθενούς.

Συνολικά τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής υστερεκτομής για την ασθενή:

-Λιγότερες μετεγχειρητικές συμφύσεις

-Μικρότερης έντασης και βραχύτερης διάρκειας μετεγχειρητικό άλγος

-Γρηγορότερη αποκατάσταση σε ότι αφορά τη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος

-Ταχύτερη κινητοποίηση των ασθενών

-Βραχύτερος χρόνος νοσηλείας – ταχεία ανάληψη καθημερινών δραστηριοτήτων

-Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα

-Ψηφιακή καταγραφή του χειρουργείου

-Η λαπαροσκοπική υστερεκτομή αποτελεί μια ασφαλή εναλλακτική χειρουργική τεχνική όποτε κρίνεται απαραίτητη η εξαίρεση της μήτρας με η χωρίς τα εξαρτήματα αυτής (ωοθήκες – σάλπιγγες ).

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές της λαπαροσκοπικής υστερεκτομής είναι οι ίδιες όπως και κάθε άλλης υστερεκτομής. Οι συνήθεις αφορούν σε αναισθησιολογικά ατυχήματα, μετεγχειρητικές πνευμονικές εμβολές, διεγχειρητικές και μετεγχειρητικές αιμορραγίες, τρώση ουρητήρων, ουροδόχου κύστεως και εντέρου και σε φλεγμονές. Το ποσοστό των επιπλοκών της λαπαροσκοπικής υστερεκτομής είναι στατιστικά το ίδιο με εκείνο των επιπλοκών της κολπικής υστερεκτομής. Συγκρινόμενα όμως με το ποσοστό επιπλοκών της κοιλιακής υστερεκτομής φαίνεται να είναι πολύ μικρότερο (10% έναντι 30%).

Υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή

�

Η υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή αποτελεί αναγνωρισμένη τεχνική και καθιερωμένη πάνω από 25 χρόνια. Γίνεται με πολύ μικρές τομές στην κοιλιά με τρόπο που επιτυγχάνεται η αφαίρεση του σώματος της μήτρας και η διατήρηση του τράχηλου αυτής, όταν τα test Παπανικολάου είναι φυσιολογικά.

Η γυναίκα συνήθως εισέρχεται στο νοσοκομείο το πρωί της ημέρας της επέμβασης και εξέρχεται το ίδιο βράδυ η το επόμενο πρωινό. Δε χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία και το χειρουργείο διαρκεί περίπου μέχρι και μια ώρα, καθώς ολόκληρη η επέμβαση πραγματοποιείται από τις μικρές τομές στο δέρμα και η αφαίρεση της μήτρας με ειδικό χειρουργικό εργαλείο που εισέρχεται μέσω μιας εκ των τομών (morcellator).

Μετεγχειρητικά η ασθενής έχει λιγότερο πόνο από τα ανάλογα κοιλιακά ανοικτά χειρουργεία αλλά και από τα κολπικά. Μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι της το ίδιο απόγευμα και, αν επιθυμεί, να συνοδευτεί στο σπίτι της το ίδιο βράδυ. Το πρώτο μετεγχειρητικό βράδυ είναι συνήθως ομαλό και το ήπιο κοιλιακό άλγος ελέγχεται άριστα με κοινά παυσίπονα, τα οποία και χορηγούνται για λίγες ημέρες εφόσον η γυναίκα το επιθυμεί.

Φέροντας μικρότερο ποσοστό επιπλοκών από τους άλλους τρόπους υστερεκτομής, η υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή δίδει άμεση λύση στα προβλήματα της γυναικάς που αφορούν τις βαριές περιόδους, τις ακατάσχετες αιμορραγίες, τα ινομυωμάτα, το αίσθημα βάρους και πίεσης στην ουροδόχο κύστη με συνοδό σύμπτωμα από το ουροποιητικό σύστημα όπως η ανάγκη για συχνή ούρηση. Μερικές φορές μετά την επέμβαση μπορεί να παρατηρηθεί , πολύ μικρού βαθμού σταγονοειδής ποσότητα αίματος στη σερβιέτα κάθε μήνα, που αντιστοιχεί στην περίοδο, λόγο της διατήρησης του τράχηλου της μήτρας κατά την επέμβαση.

Θεωρητικά με την υφολική υστερεκτομή διατηρούνται τα νεύρα του τραχήλου της μήτρας και η γυναίκα δεν παρατηρεί συνήθως έκπτωση της σεξουαλικής της λειτουργίας. Διατηρούνται, επίσης, οι σύνδεσμοι που στηρίζουν τον τράχηλο και τον κόλπο, με συνέπεια μικρότερη πιθανότητα προπτώσεως του κολοβώματος στο μέλλον αν και κλινικά αυτό δεν έχει αποδειχθεί.

Πριν και μετά την υφολική υστερεκτομή

Λαπαροσκοπική αφαίρεση ινομυωμάτων

Στα ινομυώματα της μήτρας η κλασσική αφαίρεση ή αλλιώς «εκπυρήνιση» γίνεται με μεγάλη χειρουργική τομή στην κοιλιά. Η τεχνική αυτή έχει χρησιμοποιηθεί για πολλά χρόνια για την θεραπεία τους, αλλά φέρει μειονεκτήματα.

Οι νεότερες τεχνικές της λαπαροσκοπικής χειρουργικής, όπου η επέμβαση πλέον γίνεται με τομές χιλιοστών στην κοιλιά, σε 3 με 4 σημεία, έχουν αντικαταστήσει την κλασσική ανοιχτή τεχνική.

Ινομυωματώδης μήτρα, λαπαροσκοπική εικόνα

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής περιλαμβάνουν:

Μικρότερη απώλεια αίματος κατά την επέμβαση.

Λιγότερος πόνος μετά το χειρουργείο και μικρότερη χρήση αναλγητικών.

Ταχύτερη έξοδος από το νοσοκομείο την ίδια ή την επόμενη ημέρα του χειρουργείου. Στο κλασσικό ανοιχτό χειρουργείο μεγάλης τομής στην κοιλιά, η ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο 3 με 5 ημέρες μετεγχειρητικά.

Ταχύτερη ανάρρωση και επιστροφή εντός λίγων ημερών σε όλες τις φυσιολογικές δραστηριότητες και την εργασία της ασθενούς, σε αντίθεση με τις εβδομάδες που χρειάζονται στο κλασσικό ανοιχτό χειρουργείο.

Λιγότερες συμφύσεις μετά την επέμβαση και πιθανώς καλύτερη γονιμότητα σε σύγκριση με το ανοιχτό χειρουργείο.

Επίσης στην λαπαροσκοπική χειρουργική δεν έχουμε τις μετεγχειρητικές κοίλες που παρουσιάζονται στα ανοιχτά χειρουργεία.

Μικρές τομές χρησιμοποιούνται ακόμα και για πολύ μεγάλα ινομυώματα (10εκ.), που αφαιρούνται με ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία. Στην κλασσική χειρουργική η τομή είναι συνήθως σε μέγεθος όσο και το ινομύωμα και μερικές φορές με κάθετη τομή επί της κοιλίας.

Η επιφάνεια της μήτρας μετά την αφαίρεση του/των ινομυωμάτων συρράπτεται λαπαροσκοπικά με τα ίδια και καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο.